Wie is er niet op zoek naar af en toe een nieuwe titel voor de literaire collectie in je mediatheek? Zo kom je soms iets tegen, en in dit geval is dat een vrij dun boekje (130 blz.) – je leerlingen zijn mij nu al dankbaar – met een verhaal dat eerder een novelle dan een roman mag heten. Maar goed, vaak zijn het de uitgevers die het woord „roman“ op de omslag willen zien en niet de schrijvers. Na het lezen van „Das Zimmermädchen“ is het gevaar aanwezig dat je meteen de stofzuiger pakt, je handen wast en voortaan onder je bed kijkt voordat je in een hotel je ogen dicht doet.
Het kamermeisje Lynn werkt in hotel Eden en werkt daar met meer toewijding dan je mag verwachten: Ze maakt obsessief, microscopisch schoon. Al snel kom je er achter dat deze Putzfimmel allesbehalve een doorsnee afwijking is. Lynn bekijkt ook de spullen van de gasten uitvoerig en blijft veel langer in de kamers dan nodig. Op een dag moet ze zich snel verstoppen, onder het bed. Dit wordt een gewoonte. De lezer blijft met gevoelens van verbazing, afkeer en nieuwsgierigheid achter. Geleidelijk blijkt dat Lynn op allerlei manier de aansluiting naar een normaal leven verloren heeft. De kennismaking met Chiara, een prostituée is een strohalm, die Lynn aangrijpt om … ja, om wat eigenlijk? Een stap in haar leven te zetten? Te weten wie ze is? Het boek laat veel vragen open en biedt door het eenvoudige taalgebruik – Lynn praat en denkt in een ontzielde staccato achtige, kale telegramstijl – voldoende toegang tot eigen gedachten. Een helder beschreven maar raadselachtig verhaal van beperkte omvang in een zeer begrijpelijke taal dus, en daarmee geschikt voor bovenbouw havo/vwo. Aangezien je geduld moet hebben met zo’n extreem personage – en er zoveel open vragen zijn – zou ik zelf als doelgroep 5-havo en 6-vwo kiezen.