Beste collega’s,
Wij zijn bij ons op school niet erg tevreden over de cijfers de behaald worden voor het CE voor Engels, Frans en Duits.
Samen met de collega’s Frans en Engels hebben we een werkgroep in het leven geroepen die moet onderzoeken hoe we de resultaten kunnen verbeteren. We zijn nu begonnen met het verzamelen van informatie en later gaan we bekijken hoe we dat om kunnen zetten in praktische tips. Misschien hebben jullie tips en ideeën die ons verder kunnen helpen en hoeven we het wiel niet opnieuw uit te vinden. We richten ons voornamelijk op tekstverklaring en het aanleren van idioom.
Alle informatie is welkom en tzt zullen we de resultaten met jullie delen. Wie weet bestaat er toch een toverformule, die voor iedereen werkt. Bij voorbaat hartelijk dank. J. Smid
Beste J. Smid,
hier alvast de tips die ik elk jaar weer even geef:
http://www.duits.de/community/?p=2761
En verder:
– consequent veel Duits in de lessen zien te krijgen
– leesprogramma: elk jaar bijv. twee boekjes/boeken laten lezen. Een makkelijke na de grote vakantie, een pittiger boekje/boek richting het einde van het jaar
– veel woordenschat herhalen uit de onderbouw
– leerlingen ook vaak laten samenwerken + gericht hardop voor laten doen hoe ze bij het antwoord komen.
– elk jaar in de bovenbouw een D-toets, passend bij het haalbare niveau van dat moment: zo krijg je de „probleemgevallen“ vroeg in de smiezen
– afwisselende oefenvormen, niet 5 hele examens maken zonder reflectie
– bijv. leerlingen zelf ook eens een keertje vragen bij een tekst laten bedenken voor elkaar
– laat leerlingen antwoorden op open vragen nakijken: Waarom zou je dit antwoord wel of niet goed rekenen?
Succes! Paul
Dezelfde ideeën die Paul reeds noemt, veel afwisseling in werkvormen.
En verder:
– de expertmethode: Meerdere groepen van vier lln. elk groepje van vier lln werkt één of twee tekstvragen zeer nauwkeurig uit en moet deze aan de klas presenteren. Dan een tijd later groepjes van twee leerlingen met dezelfde opdracht (van een andere tekst). Dan een tijd later elke leerling voor zich met dezelfde opdracht van een nieuwe tekst.
– met regelmaat een diagnostische toets. Deze geeft je veel inzicht in het niveau en de leerpunten.
– antwoorden van open vragen van de afgelopen jaren op digibord presenteren en waarom deze antwoorden wel of niet goed te rekenen zijn.
– altijd reflecteren op de gemaakte vragen.
– uit voorgeschreven bronnen de leerlingen een tekst laten kiezen en daarvan de kern per alinea aan de klas/de groep presenteren. Ander mogelijkheden: de allermoeilijkste vragen van deze teksten zelf laten bedenken en de klas/de groep laten oplossen.
– het keuzeformulier dat bij het CE gebruikt wordt minstens een keer laten gebruiken, anders verrast het ze te veel.
Succes! Henk
Tot nu toe, Paul en Henk, zeer bedankt voor de tips !
Toch nog een vraagje aan jou PAUL :
– Kan jij mij voorbeeldvragen kunnen geven bij de opmerking, dat leerlingen zelf vragen moeten bedenken. Wat is goed / slecht ? Wat is op niveau ? Kortom, waar moet ik aan denken ?
(Als jij mij zegt, welke tekst er bij hoort, de titel, dan vind ik deze wel op internet)
Alvast bedankt !
Dag Joke,
Nou, je zou een onervaren groepje als opdracht kunnen geven: „Bedenk 5 vragen die over de hoofdzaken van deze tekst gaan. (= open vragen). Maak er ook een antwoordblad bij“. (Natuurlijk een vrij korte tekst voor ze zoeken als het om één lesuurtje gaat. Alle eindexamens van de afgelopen jaren vind je op http://www.examenblad.nl) Na zo’n 20 minuten ruilen de groepjes van teksten en krijgen ze de vragen van het andere groepje om samen te beantwoorden. Vervolgens samen nakijken. Zo zien ze ook goed, hoe lastig het is om antwoorden goed te formuleren en om de knoop door te hakken: nog wel goed / niet meer goed.
In een andere les zou je ze eens een paar meerkeuzevragen of goed/fout-vragen kunnen laten opstellen.
Ik zie dit soort activiteiten als „inzichtelijk maken“ in combinatie met afwisselende werkvorm. (Ik mag niet hopen dat je als leerling nu tientallen vragen, les in les uit moet gaan maken. Dan schiet je het doel voorbij denk ik.)
Succes!
Ja, die toverformule bestaat inderdaad zowaar! Maar daarvoor moet je wel een kanteling maken in je denken over „taal leren“ en niet vasthouden aan hoe je geleerd hebt hoe je taal “hoort“ te doceren. Die toverformule heeft te maken met het feit dat je het taalverwervingsproces in zijn totaliteit dient aan te pakken door eerst een stevige basis te leggen en wel door ervoor te zorgen dat de L2 100% begrijpelijk & persoonlijk wordt aangeboden.
Zijn jullie bekend met TPR Storytelling? Bij deze methodiek wordt bedoelde basis gelegd terwijl álle taalvaardigheden aan bod komen. Om met een modewoord uit andere kringen te spreken : de taal wordt holistisch aangeboden – en dat sluit ook aan op de manier waarop ons brein taal verwerft.
Hoe ziet dit er in de praktijk uit? De taalverwerving start met spreken en luisteren en wordt vervolgens altijd meteen gevolgd door lezen en later door schrijven. En lezen is dan (om een collega te quoten) „herkennen van bekend vocabulaire, niet decoderen en gissen“. Dit houdt in dat het leesmateriaal minimaal voor 95% begrijpelijk dient te zijn, om er geen woordenboek-oefening van te maken. Via deze aanpak gaat men de taal vloeiend beheersen, men gaat aanvoelen hoe de taal moet klinken en gebruikt dient te worden, niet in het minst juist door te lezen. Men gaat de grammatica gebruiken als een native speaker d.w.z. onbewust vaardig en door de “grammar pop-ups“ ook bewust vaardig. Er worden sneller hogere ERK-niveaus bereikt dan via de “traditionele“ methoden.
Natuurlijk wil je hier graag wetenschappelijk gefundeerde onderzoeksresultaten van zien. Helaas zijn die er nog niet op grote schaal; het is gebaseerd op de leservaring van 6000 talendocenten die via TPR Storytelling lesgeven in alle lagen van het onderwijs, wereldwijd – dus cultuuroverstijgend. Heel vaak geloven collega’s die in een eerste jaar TPRS-klas komen kijken niet, dat het om een eerste jaar gaat! Ze denken dat hun TPRS-collega hen in de maling neemt!
Nog iets anders m.b.t. lezen: een buitengewoon goed en vooral praktisch boek over lezen, voor alle talendocenten (maar ook ouders, bibliotheekmedewerkers, boekwinkeliers en andere leerkrachten) is het boek van Jim Trelease, The Read Aloud Handbook ; http://www.trelease-on-reading.com/ Overigens gaat dit boek niet alleen over voorlezen, maar over lezen in het algemeen en het belang daarvan voor vocabulaire verwerving, niet alleen voor de moedertaal maar ook voor L2.
Toverformules bestaan! Maar niet iedereen gelooft in toveren…
Dit antwoord wijkt af van de andere antwoorden. Toch hoop ik dat u mijn bijdrage serieus wilt overwegen en bespreken en niet meteen af zult wijzen omdat het buiten de gangbare paden valt. En omdat het anders is dan we als talendocenten zelf o.h.a. leren. Dat is namelijk een blinde vlek van veel talendocenten en een wijdverbreid misverstand: te denken dat iedereen de taal leert zoals zij het als talendocent zeld doen/gedaan hebben. Maar het schijnt dat maar 4% van de mensen zo taal leert… Daarom zijn de cijfers van de leerlingen ook zo laag oftewel: daarom is het rendement zo laag… De gehanteerde werkwijzen sluiten namelijk niet aan bij hun manier van taalverwerving!
Veel succes met uw opdracht!
Vriendelijke groeten,
Alike Last