Regelmatig ben ik op zoek naar een boek voor de boekenlijst van de bovenbouw VWO. Mijn verlanglijstje? Een actueel Duits boek, niet boven de 300 bladzijden, goed verteld, in voldoende toegankelijk Duits, dat zonder veel (historische) voorkennis begrepen kan worden en niet uitsluitend een „verre volwassenenwereld“ als thematiek heeft. Het lijkt wel eens de zoektocht naar een speld in een hooiberg. Maar toen ik laatst „Die Zeit, die Zeit“ van de Zwitsere schrijver Martin Suter las (verschenen in 2012 bij Diogenes) had ik het idee weer eens een speld gevonden te hebben.
De lezer maakt kennis met Peter Taler, die – gehuld in diepe rouw over de moord op zijn vrouw – een verdoofd en terugggetrokken bestaan leidt. Maar hij is aan de andere kant nog steeds gedreven om af te rekenen met de moordenaar van zijn vrouw. Helaas heeft de politie nu, een jaar later, nog geen enkel spoor van de dader te pakken. Dag in dag uit staart Taler uit het raam, tot hij op een dag merkt dat er iets veranderd is. Hij kan nog niet zeggen wat, maar „iets“ is anders. Uiteindelijk belandt zijn zoektocht naar wat er dan anders is bij zijn buurman Knupp, die twintig jaar geleden zijn vrouw verloor en contact met de buurt nadrukkelijk vermijdt. Het leidt tot een onverwacht contact en een bijzondere ontwikkeling. Zo bijzonder – ik verraad hier niets om het leesplezier niet te bederven – dat het boek je na een wat kabbelend begin niet meer loslaat. Hij blijft tot de laatste bladzijden spannend. Kortom: een aanrader!
PLUS-punten: origineel idee rondom het fenomeen tijd / helder taalgebruik, veel dialogen / spanning / geen historische voorkennis nodig
MIN-punten: eerste 1/3 van het boek kent een wat kabbelende start / bij de telkens weer terugkerende beschrijving van de diverse klussen in en om de tuin (belangrijk element in het boek) wordt het wel eens wat langdradig. Aan de andere kant kun je daar zonder problemen vlot doorheen lezen en is het niet erg als je daar wat details mist.